Albania Medicince

Your Go-to Source

Kujdesi mjekësor është një e drejtë themelore e njeriut, e garantuar nga Kushtetuta e Shqipërisë. Shqipëria ka një sistem kryesisht publik të kujdesit shëndetësor. Kujdesi parësor, kujdesi dytësor dhe kujdesi terciar janë tre nivelet e sistemit të kujdesit shëndetësor publik. Kujdesi esencial mjekësor ofrohet nga mjekët e kujdesit parësor. Kur një pacient i referohet një specialisti nga mjeku i tij i kujdesit parësor, kërkohet kujdes shëndetësor dytësor. Kujdesi afatgjatë dhe i specializuar mjekësor paguhet nga sistemet e kujdesit shëndetësor terciar. Mbi 40 spitale publike ofrojnë kujdes terciar dhe ka më shumë se 400 klinika publike që ofrojnë kujdes parësor dhe sekondar.

Pjesa më e madhe e shekullit të 20-të kaloi me Shqipërinë e sunduar nga komunistët. Modeli sovjetik Semashko, i cili është shumë i centralizuar dhe hierarkik, shërbeu si bazë për sistemin e kujdesit shëndetësor në Shqipëri. Kishte një sistem të kujdesit mjekësor të financuar nga publiku dhe falas. Por për fat të keq, kujdesi shëndetësor ishte jashtëzakonisht i pafinancuar. Nuk kishte shumë liri veprimi as në sistem. Si shembull, pacientët nuk kishin mundësi të refuzonin trajtimin dhe të kërkonin vetëvrasje të asistuar. Për shkak të mungesës së objekteve mjekësore, mjekët shpesh vizitonin shtëpitë e pacientëve të sëmurë rëndë. Shumica e stafit mjekësor janë të diplomuar në Universitetin e Shkencave Shëndetësore Nënë Tereza. Mjekët kishin përfunduar arsimin e tyre. Për shkak të pagave të ulëta në Shqipëri, shumë mjekë të kualifikuar u larguan nga vendi në kërkim të pagave më të mira. Fatkeqësisht, edhe profesionistëve mjekësorë në Shqipëri u munguan burimet e mjaftueshme. Për shkak të mungesës së shtretërve, nuk ishte e pazakontë që spitalet të kishin pesë ose shtatë pacientë të grumbulluar në një dhomë të vetme lindjeje.